ผมก็เลย พยายามอธิบาย IPA อย่างย่อๆให้ฟัง คุณลุงก็ทำหน้าฉงน แต่ก็ฝึกปรือได้ ใช้เวลาเพียง 5 นาที ลุงแกก็เข้าใจในบางส่วนพอที่จะเอาไปปะติดปะต่อได้ อย่างไรก็ตามคำถามต่อไปคือ "ลุงจะเอาไปทำอะไรอะครับ อ่านไปทั้งหมดนี่อะ (ลุงแกอ่านดิคชั่นนารีด้วยนะ)" สิ่งที่ลุงแกตอบกลับมา เป็นประโยชน์ต่อผมและคนอื่นๆ มาด้วยใจความประมาณว่า
"คนเราทุนชีวิต ทุนศึกษา ทุนความรู้มันต่างกัน บางคนก็ได้เรียนสูง บางคนก็ไม่มีโอกาสเรียน อะไรที่สามารถเอาความรู้ใส่ตัวได้ ย่อมเกิดผลดี อย่างลุง จบ ป.4 ไม่มีงานทำ ได้ขายตั๊กแตนสาน ตามตลาดนัด ตามแมคโคร ก็ถือว่า พอมีจะกินให้พ้นๆไป แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น รู้มั้ยว่า แค่เราใช้เวลามานั่งอ่าน คุณภาษานี่ ทุกวัน ๆ วันละ 2 ทุ่ม ถึง 4 ทุ่ม ลุงคิดว่า ลุงจะเอาไปทำมาหากินอื่นๆ ได้บ้าง ได้ขายของฝรั่ง ได้คุยกับฝรั่งได้บ้าง คงทำอะไรได้ดีกว่า สานตั๊กแตน เพื่อหาเงินไปวันๆ อย่างหนูได้เรียนดีๆ คงจะได้งานดีๆ แต่อย่าลืมที่จะหาความรู้เข้าตัวตลอดเวลานะ หนูยังมีโอกาส มีทุนชีวิตที่ดี ไขว้คว้าไว้ อย่าให้หลุดมือ มันจะเสียของ"
หลังจากที่ลุงแกพูดจบผมก็ขอตัว ไปหาหนังสือต่อ ก่อนไปผมก็ลาแกเป็น ภาษาอังกฤษเล็กๆว่า Good bye แกก็ตอบกลับมาว่า Good bye and Good night
ผมรู้สึกได้ว่าลุงแกได้สอนอะไรหลายๆ อย่าง ให้ข้อคิดดีๆ เรื่องทุนชีวิต โอกาสการศึกษาที่แตกต่างกันในโลกใบนี้ เรื่องการหาความรู้ เพื่อพัฒนาตัวเองตลอดเวลา อีกทั้งเรื่อง ภาษาอังกฤษ ที่จะต่อยอด แม้ไม่ใช่ภาษาพ่อภาษาแม่ แต่ถ้ามีโอกาส จงนำมันใส่ตัวไว้ รับรองว่า ได้ใช้อย่างแน่นอน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น